سبک رومانیایی در نیمه اول قرن نوزدهم، در رابطه ی میان سبک قرون وسطی و رومی شکل گرفت. در واقع کلیساها در اروپا را باید به عنوان مشتری و خواستگاه اولیه اکثر سبک های معماری دانست، که سبک رومانیایی نیز از آن جمله است و همیشه شاخص ترین فضاهای معماری منعطف بر سبکی معماری را در کاربری های مذهبی می توان مشاهده نمود. معماری داخلی کلیساها در سبک رومانیایی مبتنی بر دستاوردهای دوره ی کارولینژی بوده و بسته به شرایط محلی از هنر معماری روم باستان، بیزانس و عربی تاثیر می گرفت.سبک رومانیایی عناصر بی شماری از هنر اولیه مسیحیان، هنر مروجین مسیحیت و سبک های رنسانس را جذب نموده است.
برخلاف سبک قرون وسطایی که دارای شخصیت معماری محلی داشت، سبک رومانیایی اولین گرایش هنری بود که پذیرای تنوع عظیمی از مکاتب محلی که ناشی از تکه تکه شدن فئودالی بود و بیشتر کشورهای اروپای شرقی که خواستگاه اولیه اش رومانی بوده است، در آغوش گرفت. به طور کلی ویژگی های اصلی سبک رومانیایی در غالب کالبد اصلی بناها شامل: غالب بودن شکل نیم دایره از طاق ها، تکیه گاه های عظیم و حجیم، دیوارهای صاف و ضخیم با تعداد کمی از دهانه باریک می باشد.
کالبد اصلی بناهای معماری سبک رومانیایی، عمدتا در گذشته با محیط طبیعی هماهنگی کامل داشتند، و استفاده از مصالح بومی و طبیعی ترکیب ساختاری آنها را ارائه می نمود. بناهای معماری منعطف بر این سبک، سیستمی از حجم های استریومتری ساده(مکعب، موازی با سر، منشور، سیلندری شکل) بود که سطح آنها با تداوم و اتصالات جداره ها به یکدیگر، شکسته نمی شد.طاق های عمدتا استوانه ای، صلیبی، متقاطع و کمتر گنبدی) بودند. استفاده از کفپوش های چوبی صیقلی جایگزین کفپوش های سنگی در اکثر فضاها شدند.نقاشی دیواری به سبک اوایل قرن دوازدهم، بر پیکره طاق ها و دیوارهای گچ بری شده، که اغلب کل سطوح را فرا می گرفت، بر برجسته سازی تزئینات داخلی می افزاید. استفاده از طرح های قهرمانان داستانی کتاب مقدس، حیوانات اساطیری از جمله نقوش بکار گرفته شده در این نقاشی ها بودن.
در سبک رومانیایی، فضاها عمدتا به صورت طولی ساماندهی می شوند و استفاده از فرم خطی در روند طرح ریزی فضاهای داخلی امری بدیهی می باشد. استفاده از فرش های شرقی در پوشش مرکزی فضاهای داخلی نیز از جمله مهمترین اجزای دکوراتیو هر فضایی، به ویژه در فضای نشیمن و اتاق های کار می باشد. استفاده از مجسمه های سنگ تراشیده شده پیکره انسانی با کلیه جزئیات اندام و بدون پوشش یا الهه ی باستان نیز از جمله مواردی می باشد که در تزئین فضای داخلی از آن بهره می گیرند. استفاده از پنجره های شیشه ای رنگی نیز در پوشش پنجره ها و درب های چوبی ورودی ها نیز در بناهای شاخص منعطف بر سبک رومانیایی که شامل: رنگ های قرمز، زرد، آبی و سبز می شدند و گاها این شیشه ها نیز با نقاشی چهره های اساطیر و مسیح نیز نقش می گرفت.
استفاده از سنگ مرمر در پوشش داخلی جداره ها نیز در بعضی از مناطق منعطف با این سبک، بهره برداری می شد. این سنگ ها در ابعاد و اندازه های یکدست و برش خورده مورد استفاده قرار می گرفتند. در مناطقی که کمبود سنگ وجود داشت، از آجر در ضخامت های بیشتر و طول کوتاه در برایند مدرن سازی پوشش جداره استفاده می شد.
در مواقعی که در سطوح سازه و ساختار فضای داخلی بنا از چوب استفاده می شد، گسترش طولی خانه با گسترش ایوان ها و کنسول های بیرون زده از نمای ساختمان شکل می گرفت و هدف از آن افزایش مساحت داخلی بنا بود. فضاهای دسترسی در این سبک عمدتا کم عرض بوده و این امر را در بناهای دارای پلکان طبقاتی که عرض کمی دارند می توان مشاهده نمود. در این سبک تفاوت زیادی میان بناهای شهری و روستایی وجود ندارد.
استفاده از الیاف و پارچه های رنگ روشن، رنگ آمیزی شده برای پوشش مبلمان، تخت خواب و پرده می پنجره ها، که البته استفاده از پرده در این سبک به ندرت دیده می شد. استفاده از شمع دان های نقره روی میز و یا سکوی کنار شومینه ها نیز متداول ترین اشیاء تزئینی بود، به جهت آنکه استفاده از مبلمان های چوبی با فرم ساده در این سبک استفاده می شود که با کوسن های پارچه ای ساده پوشش داده می شوند. استفاده از اشیاء تزئینی بر روی جداره ی دیواره ها از جهت نقاشی های دیواری «البته در بناهای شاخص» پرهیز می شد به طور خلاصه، ویژگی های سبک رومانیایی" را، می توان در شالودهی چند اختصار کوتاه، این چنین بیان نمود:
برخی نکات کلیدی وجود دارند که با توجه به آن ها می توانید فضای راحتی را برای کار و مطالعه ایجاد کنید و کی از این نکات، چیدمان اتاق و میز کار است. در هنگام انتخاب مبلمان، اولین اولویت و نیاز فرزند شما، انتخاب میزی با ظرفیت بالا است تا بتوان بر روی آن به راحتی کار کرده و درس خواند. در این مرحله، محل قرار گیری میز در اتاق نیز اهمیت بسیاری می یابد، زیرا قرار گرفتن میز کار در نزدیکی پنجره و در نقطه نور گیر اتاق، | استفاده از نور اتاق را به شکل بهینه ای تحت تاثیر قرار خواهد داد.
چیدمان میز کار به گونه ای که نور به جای این که مستقیم بر روی آن بتابد، بیشتر از پهلو بازتاب داشته باشد، فضای چیدمان میز به گونه ای که نور به جای این که مستقیم بر روی آن بتابد، بیشتر از پهلو بازتاب داشته باشد، فضای کارآمدی را در اختیار شما قرار می دهد. میز هایی که بخش رویه آن ها متحرک و زاویه آن ها قابل تنظیم است و هم چنین صندلی های ارگونومیکی که با قد فرزند شما قابل تنظیم هستند و تست کردن آن ها توسط کودک قبل از خرید، انتخاب مناسب و به جایی خواهد بود. هم چنین با خرید میز هایی که دارای کشو های متعددی هستند و با استفاده از قفسه های باز و شلف های دیواری در اطراف میز، می توانید فضای بسیار مفید و کارآمدی را برای جاسازی اشیاء ایجاد کنید. هر چه فضای ذخیره سازی بیشتر باشد، به همان اندازه راحتی شما افزایش خواهد یافت.
برای ذخیره سازی و جاسازی تکالیف مدرسه، یادداشت های درسی، لوازم تحریر، قلم مو و هر چیز دیگری که به ذهن شما خطور می کند، می توانید از اشیائی مانند کلاسور ها، سبد ها، قوطی هایی در ابعاد مختلف و لوازم این چنینی به عنوان روشی ایده آل استفاده کنید. علاوه بر این موارد، استفاده از یک کاناپه راحت و تزئیناتی که به دیوار ها تحرک و زیبایی بیشتری ببخشند، برای ساعت های استراحت و ملاقات های دوستانه فرزند شما در اتاق، مناسب خواهند بود.
برای کتاب خواندن، کار کردن با کامپیوتر، مشق نوشتن و طراحی کردن، وجود سیستم روشنایی کارآمد همیشه مفید و نجات دهنده خواهد بود. در سیستم و عناصر نورپردازی کارآمد چند منظوره باید از لامپ های تنگستن، هالوژن یا فلورسنت استفاده شده و از انعکاس نور جلوگیری کرد. به همین دلیل چراغ های مطالعه و آباژور هایی که ارتفاع آن ها قابل تنظیم است کاربرد بیشتری دارند.چراغ های مطالعه گیره دار، بسیار ایده آل تر هستند زیرا می توانند به هر نقطه ای متصل شوند. لامپی که برای چراغ مطالعه مورد استفاده قرار می گیرد باید حداقل ۶۰ وات باشد تا بتواند نور بیشتری را نسبت به نور کلی اتاق ایجاد کند.
معمولا توصیه می شود نوری که بر روی میز کار و مطالعه می تابد، از سمت چپ باشد. تفاوتی ندارد که از چراغ مطالعه استفاده می شود یا نور طبیعی روز، در هر صورت بهتر است که این نور از سمت چپ بر روی میز بازتاب داشته باشد. البته به این موضوع توجه داشته باشید که بازتاب نور از سمت چپ برای افراد راست دست مناسب است و اگر شما یا فرزندتان دست چپ هستید، جهت تابش نور باید مخالف آن بوده و از سمت راست بر روی میز بتابد.
همان طور که گفته شد، نور باید در مقابل دست پر کاربرد شما قرار داشته باشد تا هنگام درس خواندن و یا نوشتن، سایه های اضافه ایجاد نشود. زیرا در صورت وجود سایه بر روی کتاب، فشار بیشتری به چشم ها وارد خواهد شد. صفحه کامپیوتر باید در جهت مخالف منبع نور در طول روز و نور چراغ مطالعه در طول شب باشد. زیرا زمانی که به صفحه مانیتور نگاه می کنید نباید منبع نور مستقیما در مقابل چشم شما قرار بگیرد.
چراغ مطالعه و نوری که برای روشن کردن میز کار و مطالعه مورد استفاده قرار می گیرد، باید به گونه ای باشد که تمام سطح میز را روشن کند. به همین دلیل در هنگام انتخاب نوع نورپردازی، حتما به این موضوع توجه داشته برای این که هنگام نوشتن و یا مطالعه کردن، خستگی چشم ها را کاهش دهید، در کنار نور کلی اتاق، از نورپردازی های نقطه ای نیز استفاده کرده و سیستم روشنایی را تقویت کنید. به این موضوع توجه داشته باشید که نوری که در مرکز اتاق قرار می گیرد نمی تواند تمام نقاط را به طور کامل روشن کند و باعث ایجاد سایه خواهد شد. به همین دلیل در قسمتی که میز کار قرار می گیرد به نور کمکی نیاز خواهید داشت تا به چشم ها فشار کمتری وارد شود.
پنل های چوب پنبه ای دکوراتیو و بست ها و سنجاق های رنگی مخصوص این پنل ها، روشی ایده آل برای خلاص شدن از کاغذ های بدون استفاده به شمار می روند! می توانید کاغذ هایی که کاربرد کمتری دارند را با استفاده از پست های مخصوص به این پنل ها چسبانده و بر روی میز فضای بازتری را ایجاد کنید. این پنل ها حتی می توانند به عنوان عناصری تزئینی نیز مورد استفاده قرار بگیرند.